طبق ماده 39 قانون کار مزد ومزایای کارگرانی که به صورت نیمه وقت یا کمتر از ساعات قانونی تعیین شده به کار اشتغال دارند به نسبت ساعات کار انجام یافته محاسبه و پرداخت می شود.
1- منظور از ساعات کار قانونی در کشور ما به 24 ساعت در هفته محدود می شود و اوقاتی که کارگر جهت ادای فریضه نماز واجب،استراحت و صرف غذا سپری می نماید،جزء ساعت کار تلقی نمی شود مگر در موارد مذکور درماده 150 قانون کار که به صراحت بیان شده باشد.
2- حقوق و مزایای ماهانه کار کارگرانی که در یک کارگاه به صورت نیمه وقت یعنی صبح تا ظهر یا ظهر تا عصر به صورت متداول و یا به صورت ساعتی (کمتر از 8ساعت قانونی)فعالیت دارند،بر اساس ساعت کار آن ها محاسبه و پرداخت می گردد.
3- کلیه مزایای قانونی اعم از بن کارگری،حق مسکن ،عیدی،پاداش و سنوات پایان خدمت آن ها نیز به صورت قانونی و براساس روز و ساعات کارکرد محاسبه و پرداخت می شود.
4- عنوان نیمه وقت و یا ساعتی موجب حذف و محدودیت کارگران از بهره مندی مزایای قانونی دیگر کارگران دائم یا موقت نمی گردد.