طبق ماده ۳۶ قانون کار، «مزد ثابت» عبارت است از مجموع مزد شغل و مزایای ثابت پرداختی به تبع شغل. بنابراین مزایای رفاهی و انگیزشی به‌صورت کلی از حقوق پایه کارگر جدا محسوب می‌شوند و مواردی همچون کمک هزینه مسکن، بن خواربار، حق اولاد و… جزو مزایای جانبی کار یا مزایای به تبع شاغل تلقی می‌شوند. این مزایا خارج از مزد ثابت بوده و کارفرما موظف است آنها را (در صورت تصویب یا توافق) علاوه بر حقوق پرداخت نماید. مزایای رفاهی عموما جنبه معیشتی و رفاهی دارند (مانند: حق مسکن، بن کارگری، بیمه تکمیلی و...)، در حالی که مزایای انگیزشی یا تشویقی ارتباط مستقیم با عملکرد پرسنل دارد و برای افزایش انگیزه و بهره وری آنها است (مانند: پاداش افزایش تولید، پاداش‌های نقدی، کارانه، سهام تشویقی و ...).
مزایای رفاهی و انگیزشی را می‌توان به دو دسته کلی مزایای نقدی و مزایای غیر نقدی تقسیم کرد. در زیر نمونه‌هایی از این دو گروه آمده است:
مزایای رفاهی و انگیزشی نقدی: حق مسکن (شهریه مسکن)، حق اولاد و حق تاهل، بن کارگری (و بن خواربار)، عیدی و پاداش پایان سال، حق سنوات
مزایای رفاهی و انگیزشی غیرنقدی: مسکن سازمانی یا وام مسکن با نرخ ترجیحی، بیمه تکمیلی درمان و خدمات رفاهی، غذای رایگان یا یارانه‌ای، سرویس حمل‌ونقل رایگان، امکانات ورزشی و تفریحی، تسهیلات اقساطی خرید اقلام
مزایای رفاهی انگیزشی ۱۴۰۴
در عمل، مزایای رفاهی و انگیزشی متنوع هستند. به‌عنوان مثال مطابق قانون کار، کارفرما موظف است علاوه بر مزد ثابت، مزایای رفاهی نظیر: حق مسکن، بن کارگری، حق اولاد، حق تاهل و ... را نسبت به ساعات کار محاسبه و پرداخت نماید. علاوه بر این موارد، شورای عالی کار هر سال مبالغ مشخصی برای برخی از این مزایا تعیین می‌کند. مثلاً در بخشنامه حقوق ۱۴۰۴، مبلغ مزایای رفاهی به این صورت تعیین شده است:
مقدار حق مسکن ماهانه ۹,۰۰۰,۰۰۰ ریال
حق بن کارگری ماهانه ۲۲,۰۰۰,۰۰۰ ریال
حق تاهل ۵,۰۰۰,۰۰۰ ریال
حق اولاد (برای هر فرزند) ۱۰,۳۹۰,۹۶۸ ریال
