یک فعال کارگری گفت:
نادیده گرفتنِ سنوات ارفاقی برای بازماندگان کارگرانِ مشاغل سخت و زیان‌آور تضییع حقوق این کارگران است.
طبق تبصره دو الحاقی به ماده ۷۶ قانون تأمین اجتماعی «افرادی که حداقل بیست سال متوالی و بیست و پنج سال متناوب در کارهای سخت و زیان‌آور (مخل سلامت) اشتغال داشته باشند و در هر مورد حق بیمه مدت مزبور را به سازمان پرداخته باشند می‌توانند تقاضای مستمری بازنشستگی نمایند.
هر سال سابقه پرداخت حق بیمه در کارهای سخت و زیان‌آور یک و نیم سال محاسبه خواهد شد.
طبق این تبصره، کارگران مشاغل سخت و زیان‌آور از سنواتِ ارفاقی برخوردارند؛ به طوریکه یک سال کار آن‌ها معادلِ یک سال و نیم حساب می‌شود و در این صورت زودتر از کارگرانِ مشاغل دیگر بازنشسته می‌شوند.
اما آیا اگر کارگرِ مشاغلِ سخت و زیان‌آور قبل از بازنشستگی فوت کند، بازماندگانِ او مشمولِ سنواتِ ارفاقی می‌شوند و مستمریِ آن‌ها بر اساسِ بهره‌مندی از این حق تعیین می‌شود؟
آنطور که فعالان کارگری می‌گویند و طبق گفته‌ی برخی از وکلای دادگستری تأمین اجتماعی معولا زیرِ بارِ این موضوع نمی‌رود و مستمری را به بدونِ درنظر گرفتن سوابق ارفاقی در نظر می‌گیرد.
با این اوصاف، اگر کارگرِ یک شغل سخت و زیان‌آور ۱۰ سال کار کرده و این ۱۰ سال طبق قانون برای او ۱۵ سال درنظر گرفته می‌شود، در صورتِ فوت، برای خانواده‌ی او مستمریِ همان ۱۰ سال را پرداخت می‌کنند.
