تفاوت اصلی جمعه‌کاری و «تعطیل‌کاری» (که به کار در روزهای تعطیل رسمی غیرجمعه گفته می‌شود) در قانون کار ایران این است که جمعه‌کاری حق‌التخصصی به میزان ۴۰ درصد مازاد بر مزد عادی است و کارفرما باید یک روز تعطیل جبرانی در هفته به کارگر بدهد، در حالی که «تعطیل‌کاری» مفهومی عرفی است و در واقع به معنای اضافه‌کاری در روزهای تعطیل رسمی است و نرخ پرداخت آن به خودی خود در قانون کار متفاوت نیست، بلکه بسته به ساعت کار موظفی و تکمیل شدن آن متفاوت خواهد بود. 
جمعه‌کاری (کار در روز جمعه)
تعریف:
کار کردن در روز جمعه که به موجب قانون کار، روز تعطیل هفتگی است. 
حقوق و مزایا:
کارگر حق دریافت «فوق‌العاده جمعه‌کاری» به میزان ۴۰ درصد مازاد بر مزد عادی را خواهد داشت. همچنین هر ساعت کار در روز جمعه، به عنوان اضافه کاری محاسبه می‌شود. 
جبران روز تعطیل:
کارفرما موظف است یک روز دیگر از هفته را به عنوان تعطیل جبرانی به کارگر اختصاص دهد. 
نیاز به رضایت:
در اغلب موارد، کار کردن در روز جمعه نیاز به توافق و رضایت کارگر دارد. 
تعطیل‌کاری (کار در روزهای تعطیل رسمی غیرجمعه)
تعریف:
کار کردن در روزهای تعطیل رسمی کشور مانند تعطیلات مذهبی و ملی (غیر از جمعه‌ها). 
مفهوم قانونی:
در قانون کار، اصطلاح «تعطیل‌کاری» به عنوان یک مفهوم مجزا وجود ندارد، بلکه کار در این روزها به عنوان اضافه‌کاری در نظر گرفته می‌شود. 
نحوه محاسبه:
اگر ساعات کار در روز تعطیل رسمی از ساعات موظفی کارگر بیشتر شود، ساعات اضافی به عنوان اضافه‌کاری با نرخ ۴۰ درصد مازاد بر مزد عادی محاسبه و پرداخت می‌شود. اگر ساعات موظفی تکمیل نشده باشد، ساعات کار در تعطیلات رسمی به عنوان بخشی از ساعات کار عادی محاسبه می‌شود. 
عدم وجود فوق‌العاده مجزا:
برخلاف جمعه‌کاری، یک فوق‌العاده جداگانه و مشخص برای کار در سایر تعطیلات رسمی در نظر گرفته نشده است.